|
Das Dorf TolmingkehmenOriginal TextDie Mittagsfeuer verbrannt, über der Linde Rauch, dort geht er mit weißem Haar, die Leute sagen: Bald wird kommen der Abend, einer beginnt den Gesang, die Felder tragen ihn fort.
Komm noch ein Stück, Donelaitis, der Fluß will sich heben mit Flügeln, ein Habicht, ein Taubenfeind, der Wald mit den schwarzen Häuptern richtet sich auf, es ruft windig über den Berg. Dort leben die Gräser.
Auch dieser Tag fährt herab, unter die Galgenschatten der Brunnen, das Fensterlicht windlos, das Kienlicht sagt mäusestimmig den Segen auf.
Du schreib über das Blatt: Der Himmel regnete Güte, und ich sah die Gerechtigkeit warten, daß sie herabführ und käme der Zorn. © 1998, Deutsche Verlags-Anstalt, München, in der Verlagsgruppe Random House GmbH DanishLandsbyen Tolmingkehmen
Ilden fra middagsmaden brændt ned, hen over lindene røg, der går han hvidhåret, folk siger: snart bliver det fyraften, en begynder på sangen, markerne bærer den bort.
Kom en bid vej til, Donelaitis, floden vil gerne gå på vingerne, en høg, en fjende af duer, skoven med de sorte hoveder retter sig op, det råber blæsende over bjerget. Der lever græsserne.
Også denne dag kører nedad, under skyggen af brøndenes galger, lyset fra vinduerne uden træk, en fyrrespån læser velsignelsen med musestemme.
Du skriv hen over arket: Himlen regnede godhed, og jeg så Retfærdigheden vente at hun kunne fare ned og vreden komme. EnglishThe Village Tolmingkehmen
Translated by Margitt Lehbert
The noon fires burnt down, over the linden tree smoke, there he walks with white hair, the people say: Soon will come evening, one of them begins the singing, the fields bear him off.
Come a bit further, Donelaitis, the river wants to rise with wings, a goshawk, an enemy of doves, the forest with its black heads rears up, a call floats windily over the mountain. There the grasses live.
This day, too, rides down, under the gallow-shadows of the wells, the window's light windless, the pine-torch light recites the blessing with the voice of mice.
Write across the sheet: The sky rains goodness, and I saw justice waiting so it could strike and there would come rage. LithuanianTolminkiemio Kaimas
Translated by Bronys Savukynas
Išblėso dienos ugnis, viršum liepos migla, ten eina jis, baltais plaukais, ir žmonės sako: jau bus vakaras greitai, pradeda giesmę kažkas, laukai ją neša tolyn.
Dar paėjėk, Donelaiti, sparnus jau skleidžia upė ir vanagas, balandžių priešas, giria juodom viršūnėm stiebias, šauksmas vėjingas iš anapus kalvos. Gyvi ten žolynai.
Ir ši diena puola ten, tarp šulinių, lyg kartuvių, šešėlių, langų šviesa bevėjė, šviesa skalų palaimina balsu pelės.
Ant lapo parašyk: Dangus malone lijo, ir regėjau teisingumą laukiant, kad dingtų ji ir užeitų rūstis. NorwegianLandsbyen Tolmingkehmen
Translated by Arild Vange
Middagsbålene brent ned, røyk over lindetreet, der går han med det hvite håret, og folk sier: Snart er kvelden i anmarsj, noen tar fatt på en sang, markene bærer den bort.
Bli med enda et stykke, Donelaitis, elven vil lette med vinger, en hauk, en dues fiende, skogen med sorte hoder retter seg opp, det roper vindlett over fjellet. Der bor gresset.
Også denne dagen styrter ned, under brønnenes galgeskygger, lyset i vinduet vindløst, tyrilyset leser med musestemme velsignelsen.
Du, skriv over bladet: Himmelen regnet godhet, og jeg så rettferdigheten vente, at den ville styrte ned og vreden ville komme. PolishWieś Tolmingkehmen
Translated by Przemysław Chojnowski
Wypalone ogniska południa, nad lipą dym, chodzi tam, ma białe włosy, ludzie mówią: Wkrótce nadejdzie wieczór, ktoś rozpoczyna śpiew, pola niosą go dalej.
Podejdź jeszcze kawałek, Donelaitisie, rzeka chce się unieść na skrzydłach, jastrząb, wróg gołębi, las o czarnych głowach podnosi się, wzywa wietrznie, znad góry. Tam mieszkają trawy.
Również ten dzień spływa w dół, pod szubieniczne cienie studni, okienne światło bezwietrzne, światło łuczywa odmawia cichuteńko błogosławieństwo.
Ty pisz w poprzek karty: Niebo rozpadało się dobrem, i ujrzałem czekającą sprawiedliwość, niech zstąpi i nadejdzie gniew. Russian
SwedishByn Tolmingkehmen
Translated by Lars-Inge Nilsson
Middagens eldar nerbrunna, ovanför linden rök, där går han med det vita håret, folk säger: Snart ska kvällen komma, någon begynner sången, fälten bär den bort.
Kom en bit till på vägen, Donelaitis, floden vill lyfta med vingar, en hök, duvans fiende, skogen med svarta huvuden rätar på sig, det ropar blåsigt över berget. Där lever gräsen.
Också denna dag far ner under brunnarnas galgskuggor, fönsterljuset vindlöst, törvedsljuset läser med musens röst välsignelsen.
Du, skriv över bladet: himlen regnade godhet och jag såg rättfärdigheten vänta, att den må stiga ner och vreden komma.
|
